Ελα και δεν μπορώ να ακούω αηδίες!
Το ζήτημα αυτού του πολέμου, του προηγούμενου και αυτών που θα ακολουθήσουν αρνούμαι πλέον να το παρακολουθώ και να ασχολούμαι μαζί του…Αρνούμαι ακόμα περισσότερο, να επιδείξω αυτή την επίπλαστη ευαισθησία που μας πιάνει όλους στη θέα των νεκρών, και αυτό τον μίζερο ρομαντισμό για την αθώοτητα των παιδιών και των αμάχων…Αυτός ο κόσμος, κι αυτός ο πόλεμος, κι ο προηγούμενος, και ο επόμενος, δεν είναι παρά η αντανάκλαση των επιλογών μας. Κάθε ενός ξεχωριστά. Και το να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, φορτώνοντας τις ευθύνες στις κυβερνήσεις, σε πρόσωπα, σε φυλές και κράτη είναι τουλάχιστον υποτιμητικό της νοημοσύνης του ανθρώπινου γένους…Είναι όμως ενδεικτικό των επιλογών της ανθρώπινης φύσης…. Του ζώου που έχουμε όλοι μέσα μας, που δεν μπορεί να κρυφτεί και που αναπαράγει την «ζούγκλα» από την οποία προήλθε… Απλά σε πιο hi tech μορφή, την οποία κατά περίπτωση ονομάζουμε και Πολιτισμό (τρομάρα μας).Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε δηλαδή πως η μάνα π.χ. που έχασε το παιδί της σε μία σύγκρουση, όταν αναπαράγει τη λογική του «οι κακοί Ισραηλινοί» για παράδειγμα, αναπαράγει ταυτόχρονα και την λογική του πολέμου?
Ολους αυτούς που τρέχουν σαν τους μανιακούς να κατοχυρώσουν τα συμφέροντα και τα εδάφη τους, με κόστος την ανθρώπινη ζωή, μανάδες δεν τους γέννησαν? Από έρωτα δεν ήρθαν στην ζωή? με αγάπη δεν τους μεγάλωσαν?
Προφανώς και όχι… γιατί η βλακεία δυστυχώς είναι ύπουλη… γιατί μπορεί να αποφύγουμε την παγίδα του «οι κακοί τάδε», αλλά δεν θα αποφύγουμε ποτέ την παγίδα του διαχωρισμου των ανθρώπων σε καλούς και κακούς… Δεν αποφεύγουμε να σκεφτούμε ότι αυτός που άφησε το αυτοκίνητο του και μας έκλεισε την είσοδο είναι ένα αναίσθητο κάθαρμα… Δεν μας περνάει απ’ το μυαλό πόσο κουρασμένος μπορεί να είναι, τι προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίζει, αν είναι άρρωστος, απογοητευμένος κοκ…
Εμείς όμως στη αντίστοιχη θέση αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας όλα τα παραπάνω ελαφρυντικά… Και μη γελιόμαστε… από αυτές τις μικρές λεπτομέρειες οδηγούμαστε στις μεγάλες κρίσεις… Δεν έχουν καμμία απολύτως διαφορά, γιατί απλά είναι αναλογίες του ίδιου σκεπτικού.
Μην ακούω αηδίες λοιπόν. Το έχω ξαναπεί. Αυτό τον πόλεμο κατά της βλακείας, της ανεπάρκειας και της ανικανότητας τον χάνουμε, τον έχουμε ήδη χάσει… Ο κόσμος μας μπορεί να γίνει το ρημαδιό που εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε καθημερινά και τα δάκρυα που χύνουμε είναι κροκοδείλια…
ISIS UNVEILED 
Οι γενικεύσεις που πετάς δεν εξυπηρετούν τίποτα. Ούτε και η βολική απελπισία, λίγο πολύ λες «η μάχη χάθηκε από καιρό άρα ας σταυρώσουμε τα χέρια και ας μην χύνουμε ούτε ένα δάκρυ, γιατί εξ ορισμού αυτό είναι κροκοδείλιο».
Να μιλάς μόνο για τα δικά σου δάκρυα, και για την δική σου ευαισθησία, κατά πόσο είναι επίπλαστη ή όχι. Αυτό είναι το σωστό. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του.
«Καλύτερα να αγωνίζεσαι μάταια, παρά να ζεις μάταια», είπε κάποιος….
ISis, νομίζω ότι τα δάκρυα που χύνουμε δεν είναι κροκοδείλια, γιατί στην ουσία δεν τα χύνουμε για αυτά που βλέπουμε, τα χύνουμε για το ότι δεν μπορούμε να αντιδράσουμε. Και αυτό δυστυχώς δεν είναι ψεύτικο…
Συντάσσομαι αναφανδόν με το ρητό που αναφέρει ο Μαύρος Γάτος.
Η δική σου παραίτηση, μαζί με τις παραιτήσεις όλων των υπολοίπων που αρνούνται να λάβουν θέση θεωρώντας κάθε αντίσταση μάταιη, αυτή είναι που ενδυναμώνει την εξουσία. Χμμ.. μάλλον έγραψες κάτω από συναισθηματική φόρτιση..
🙂
@ Μαύρος Γάτος
προφανώς και δεν παρακολουθείς αυτά που γράφω, γιατί αντιθέτως με αυτό που θες να περάσεις σαν εντύπωση, επιμένω ότι πρέπει να αντιδρούμε…
βέβαια, δεν περίμενα να συμφωνήσεις… περίμενα όμως να έχεις επιχειρήματα…
αλλά απ’ την άλλη είναι ωραία η αυξημένη επισκεψιμότητα λόγω δακρύων ε?
@ invertedlightblue
προτείνω να ξαναδιάβεις το κομμάτι στο ποστ μου που αναφέρεται στο ότι έχουμε όλοι ευθύνη από εκεί ακριβώς ξεκινάει η δική μας δυνατότητα αντίδρασης… αυτό που λες δυστυχώς, στα δικά μου αυτιά ακούγεται σαν θλιβερή δικαιολογία για να μην αντιδρούμε…
@ Rodia
για να γράφω Ροδιά μου προφανώς και δεν παραιτούμαι… και το έγραψα και σε προηγούμενο ποστ… μη βιάζεσαι να βαφτίσεις παραίτηση την διατύπωση που χρησιμοποιώ…
και ναι, ομολογώ ότι φορτίζομαι συναισθηματικά όταν αντιλαμβάνομαι μία πολύ ισχυρότερη εξουσία από αυτήν που βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος… Οταν π.χ. βλέπω ότι η μπούργκα του δικού μας πολιτισμού είναι το μακιγιάζ, η αποτρίχωση και τα σχετικά… Νομίζεις ότι διαφέρει πολύ?
δυστυχώς όχι… 😦
@ Kροκόδειλο
σου έχω εξηγήσει ότι θα επιτρέψω τα σχόλια σου, όποια άποψη και αν φέρουν μόνο εφόσον θα έχουν το όνομα σου… Ναι?
Ίσιδα, το’πιασες το ζητούμενό μου,είναι η αυξημένη επισκεψιμότητα. Δεν φαντάζεσαι πόσα φράγκα έχω βγάλει από τις διαφημίσεις. Σε λίγο θ’αγοράσω πόρσε και εξοχικό.
¨Ασε πιά την δόξα, δεν προλαβαίνω να δίνω συνεντεύξεις.
Δεν μάς παρατάς με τις «διατυπώσεις» σου; Σε λίγο θα μάς πεις ότι χρειαζόμαστε διερμηνέα για να διαβάσουμε τα κείμενά σου. Μερικές φορές το δηλητήριο είναι καλό να το ρίχνουμε στην τουαλέτα, δεν χρειάζεται πάντα να το φτύνουμε αριστερά και δεξιά, ε;
Wraio post. Isws h pare3hghsh na egine giati anafer8hkes se xameno polemo ki oxi xamenh maxh. 8a sumfwnhsw kai me to rhto tou Maurou gatou.
ακου Γάτε, γιατί χαλάμε τις καρδιές μας αδίκως…
η ανθρώπινη ματαιοδοξία όπως ίσως γνωρίζεις δεν καλύπτεται μόνο με τα φράγκα ή τις συνεντεύξεις… και η αυξημένη επισκεψιμότητα αρκεί από μόνη της για να την ανεβάσει..
αν δεν σου αρέσουν οι «διατυπώσεις» μου δεν με χαλάει καθόλου ξέρεις να μην με διαβάζεις εφόσον δεν τις καταλαβαίνεις.. ε, και τι να κάνουμε… πάντα κάποιοι θα χρειάζονται διερμηνέα για να γίνονται κατανοητοί, αλλιώς γίνονται αντιπαθείς…
προσωπικά πολύ λίγο με ενδιαφέρει αν εσύ έχεις πρόβλημα μ’αυτό..
όσο για το δηλητήριο.. συγνώμη φίλε μου, αλλά εγώ δεν ήρθα στο μπλογκ σου να το ρίξω, όπως έχεις κάνει εσύ πολλές φορές…
στο δικό μου μπλογκ πάλι, μπορώ να γράφω ό,τι ακριβώς θέλω..
Μπα καθόλου αδίκως… είναι καλό τα πέπλα να πέφτουν κάποτε, έστω και καθυστερημένα. Ώστε τόσον καιρό ερχόμουν εδώ κι έχυνα δηλητήριο ε; Για δες…
Ε, δεν θα ξαναέρθω. Τόσο απλά.
[σε προλαβαίνω: «στο καλό και δεν θα σάς γράφω.»]
Μαύρε Γάτε, αν καλύτερα να αγωνίζεσαι μάταια, παρά να ζεις μάταια (που προσυπογράφω), τότε καλύτερα να προσπαθήσουμε να πείσουμε και ανθρώπους με αντίθετη άποψη, ας μην χαλάμε τις καρδιές μας…
Ίσιδα, απλά δίνω μια άλλη άποψη για το λόγο που πέφτουν τα δάκρυα…
‘Εχετε συνειδητοποιήσει και οι δύο γιατί διαφωνήσατε;…
Ναι Γάτε, αυτό ακριβώς έκανες… και η ειρωνία μια μορφή δηλητηρίου είναι ξέρεις…
και φυσικά συμφωνώ απολύτως ότι καλό είναι να πέφτουν τα πέπλα… μόνο που εγώ τα ρίχνω μόνη μου, ενώ εσύ ακόμα είσαι τυλιγμένος σ’αυτά…
@ invertlightblue
εγώ αυτό που έχω συνειδητοποιήσει είναι πως αυτό που έλεγε ο Αινστάιν για την ανθρώπινη βλακεία είναι απολύτως σωστό… είναι ατελείωτη ρε παιδί μου…
όσο για τη διαφωνία μου με τον Γάτο… εντύπωση μου έκανε πως δεν είχε εκδηλωθεί και νωρίτερα….
έχω δε τόση αυτοσυνείδηση, που μου επιτρέπει να γνωρίζω ότι αυτά που λέω δεν ηχούν καθόλου ευχάριστα στα αυτιά των πολλών…
Δεν είμαι είρων. Δεν σε ειρωνεύτηκα ποτέ. Σε πείραξα κάνα δυό φορές με την καλύτερη διάθεση. Προφανώς όμως είσαι από τους ανθρώπους που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Αν όμως έχεις την μύγα και μυγιάζεσαι, δεν φταίω εγώ. Πρόσεξε μόνο τα πέπλα σου, να μην μπουρδουκλωθείς. Αυτό τώρα εσύ θα το θεωρήσεις ειρωνία, μάλλον. Όμως οι άνθρωποι χωρίς χιούμορ, που στερούνται την ικανότητα του αυτοσαρκασμού, δεν με αφορούν. Ε δεν πειράζει, δεν μπορούν όλοι να συνεννοηθούν με όλους! Αντιός
Τα περί ατέλειωτής μου βλακείας, ανικανότητάς μου να καταλάβω κτλ δεν τα σχολιάζω. Στα χαρίζω.
«Ατελείωτη βλακεία», «ανικανότητα»…
Νονς rules. Από τότε που την βάφτισε «αξιόλογη», το έχει πιστέψει και σαν καλό βαφτιστήρι έμοιασε στο νονόνς της. Όπως έχουν αρχίσει να του μοιάζουν και άλλα βαφτιστήρια του.
Τώρα πάρε και τα σχόλια που δεν «ενέκρινες» επειδή τα υπέγραψα ως Κροκόδειλος.
Kροκόδειλος Says: Your comment is awaiting moderation. – July 29th, 2006 at 5:06 pm
Είναι εξυπηρετικό να βλέπεις από την ίδια απόσταση τους θύτες και τα θύματα, αλλά και τόσο φανερό ότι αυτήν τη μέθοδο την χρησιμοποιούν όσοι στηρίζουν τους θύτες και δεν έχουν τα κότσια να το κάνουν (ξεκάθαρα).
Και βέβαια αυτός που μας έκλεισε την είσοδο, που διπλοπαρκάρισε μπροστά στο φούρνο και που μας χτύπησε με την πόρτα του τζιπ του μπροστά στο περίπτερο δεν είναι ένα αναίσθητο κάθαρμα ή ένα εγωιστικό γουρούνι. Είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα φασίστα.
j95, μου φαίνεται ότι κάπως βιάστηκες να συμφωνήσεις.
@ Mavros Gatos
απ’ την αρχή που σχολίασες στο παρόν ποστ είχες σηκώσει την μύγα ντίαρ οπότε τι να λέμε τώρα..
όσο για την αίσθηση του χιούμορ, άσε να το κρίνει κάποιος που την έχει…
εσύ δεν είπες πως δεν θα ξανασχολίαζες εδώ? τι έγινε? αλλάξαμε γνώμη?
@ Artois
όπως βλέπεις είμαι συνεπής σ’αυτά που λέω… Οταν αποδέχεσαι την ευθύνη όσων λες βάζοντας το όνομα σου τα σχόλια σου θα βγαίνουν στην επιφάνεια…
ως προς την ουσία τους βέβαια… χεχε.. έχουν τέτοια? :ρ
Το κακό με σας του δύο είναι πως όποιος έχει διαφορετικές απόψεις από σας, είναι ο «εχθρός». Όσο για τις κλασικές εμμονές σας με τον ΛεΝονς, αποδεικνύεται το πόσο «κατευθυνόμενοι» είσαστε…
Ακόμη στη λογική του Εμφύλιου ζείτε. Περαστικά σας.
Αχ αχ αχ… Όταν φώναζα κι εγώ για τα «πέπλα» κάτι ήξερα…
Σόρρυ Μανταλένα, αλλά ακόμα δεν ξέρεις τίποτα…
πέρα απ’ αυτά που σου μετέφεραν κάποιοι «καλοθελητές» και βιάστηκες να τα καταπιείς αμάσητα..
αλλά δεν πειράζει… ένας καθηγητής στη Νομική έλεγε (καλή του ώρα) ότι ο ανόητος δεν έχει ταμπέλα που να το γράφει, κάτι κάνει και το δείχνει..
Aχα. Πρώτα μας λες «υποκριτές» που νοιαζόμαστε γι’ αυτό που συμβαίνει στο Λίβανο και τώρα «ανόητους».
Για μένα πάλι, ο ΟΡΙΣΜΟΣ της ΑΝΟΗΣΙΑΣ είναι να συγκρίνεις μια πολεμική σύρραξη με το αυτοκίνητο που άφησε κάποιος έξω απ’ το σπίτι σου και σε έκλεισε.
Γιατί δεν περιορίζεσαι στους αφορισμούς σου στα παιδάκια που δεν μπορούν να απαντήσουν στα τεστ; Εκεί τα πας καλύτερα.
στρίβειν στρίβειν στρίβειν
τι θέλω εγώ εδώ?
Nα σου πω την αλήθεια δεν θα είχα την απαίτηση να καταλάβεις τι λέω…
απλά ένιωσες «φιλικό» το περιβάλλον, ένιωσες ότι σε παίρνει να πεις άλλη μια π@π@ρι@ και ήρθες…
συμφωνώ με το κείμενο.. είμαστε όλοι υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει.
«Ο κόσμος μας μπορεί να γίνει το ρημαδιό που εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε καθημερινά και τα δάκρυα που χύνουμε είναι κροκοδείλια…»
και αυτό δυστυχώς γίνεται. οι ίδιοι επιλέγουμε να βγάζουμε απ’ έξω τον εαυτό μας, οι ίδιοι να κοιμόμαστε δίπλα στα σκουπίδια μας και να έχουμε μια λύση για το κάθε συμβαίνον.
βασικά συμβαίνει επειδή πλέον ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ τόσο βαθειά και τόσο πολλοι που κάνουν ό,τι θέλουν κάτι παιδιά εκεί ψηλά που παρεπιμπτόντως εμείς τα ανεβάσαμε.
«Αυτός ο κόσμος, κι αυτός ο πόλεμος, κι ο προηγούμενος, και ο επόμενος, δεν είναι παρά η αντανάκλαση των επιλογών μας»
ναι. είναι οι σκέψεις μας που κρυσταλλώνονται στον αέρα και δημιουργούν αυτήν την αρνητικότητα που ξεσπάει με τόση έντονη βία. Τόση πια βία υπάρχει μέσα μας; Τόση άγνοια;
«Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε δηλαδή πως η μάνα π.χ. που έχασε το παιδί της σε μία σύγκρουση, όταν αναπαράγει τη λογική του “οι κακοί Ισραηλινοί” για παράδειγμα, αναπαράγει ταυτόχρονα και την λογική του πολέμου?»
αν σκοτώσω έναν φονιά, αυτό θα με κάνει φονιά. Τέλος.
…
«Για μένα πάλι, ο ΟΡΙΣΜΟΣ της ΑΝΟΗΣΙΑΣ είναι να συγκρίνεις μια πολεμική σύρραξη με το αυτοκίνητο που άφησε κάποιος έξω απ’ το σπίτι σου και σε έκλεισε.»
Είναι η ίδια λογική. η ίδια ασέβεια. η ίδια εγώτητα. ο ένας και μοναδικός εχθρός.
Βαρέθηκα όλα να είναι τελικά ένα σόου.
Και μην ξεχνάμε πως όταν κάνουν τεράστιο θέμα τα κανάλια ένα θέμα… κάτι άλλο κρύβεται από πίσω.. που περνάει ακριβώς πίσω από την πλάτη μας.
Χαίρε Ίσις
Φαίνεται τελικά πως βρήκαμε διερμηνέα των αυτονόητων…
να ‘σαι καλά καλή μου… 🙂
καλή φάση μας έβαλες στη θέση μας.
ειρωνικό σχόλιο θα μου πεις. οκ σόρι.
βασικά έχεις εν μέρει δίκιο. Όντως παίζει ρόλο ο τρόπος σκέψης μας. Όντως το παιχνίδι παίζεται σε αυτό το τριπάκι του δυισμού που μας μάθανε να παίζουμε απο τότε που είμασταν μικροί.
Ομως εκεί που βρίσκεται η ένσταση μου είναι όταν λες:
«Το ζήτημα αυτού του πολέμου, του προηγούμενου και αυτών που θα ακολουθήσουν αρνούμαι πλέον να το παρακολουθώ και να ασχολούμαι μαζί του…»
Άραξε. Μην βιάζεσαι. Είναι σαν να προσπαθείς να απενεχοποίησεις κάτι.. δεν χρειάζεται να ασχολούμαστε με τα κοινά αφού είμαστε τόσο τσίτα συνειδητοποιημένοι. Όχι δεν πάει έτσι, αυτό είναι αντίφαση.
Δεν ξέρω τι θα κινητοποιήσει εμένα, εσένα ή τον Χ να ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ με εκείνα τα γαμιωγαμωκοινά.
Ίσως να είναι μια ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ φωτογραφία απο αυτόν ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ πόλεμο. Ίσως να είναι ένα άρθρο που θα διαβάσεις ή μία συζήτηση. Η το γεγονός μια ευκαιρία να κάνεις κάτι πρακτικό για να βοηθήσεις τα θύματα του πολέμου.
Αλλα όχι ρε συ Ίσιδα, δεν νομίζω οτι βοηθάει να λέμε: άλλος ένας πόλεμος, δεν ασχολούμαι επειδή είμαι ευαίσθητος. Νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοώ. να είσαι καλά.
ή καμμιά φορά αγαπητέ Γιώργο, αυτό που βοηθάει είναι ένα κείμενο σαν το δικό μου μπας και ξεκουδουνίσει το μυαλό μερικών…
και νομίζω ότι καταλαβαίνεις κι εσύ τι εννοώ..
καλημέρα