Free Tibet
.
Aυτή η παρωδία ηλιακής τελετής, που θέλουμε να ονομάζουμε αφή της ολυμπιακής φλόγας, απόκτησε χθες για πρώτη φορά, μετά από αιώνες, νόημα και ουσία. Η επίκληση στον θεό του εσωτερικού ήλιου Απόλλωνα είχε επιτέλους σύνδεση με την πραγματικότητα και εισακούστηκε. Για πρώτη φορά το νόημα του ολυμπιακού ιδεώδους, πήρε υπόσταση μέσα από τις διαμαρτυρίες των ακτιβιστών υπέρ του Θιβέτ, όπως αυτές έλαβαν χώρα διακόπτωντας έστω για λίγο τη ροή λόγων ξύλινων και ψευδών, συμφερόντων οικονομικών και σειρές ολόκληρες αυτοκινήτων πολυτελών με σκοπό τη διαφήμιση.
Το Φως, το πνευματικό φως που ευαγγελίζονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι και Δράση. Είναι κίνηση, είναι διαμαρτυρία απέναντι σε ό,τι σκοτεινό έρπει στις συνειδήσεις μας και κατατρώει τη βεβαρυμένη και επίπλαστη ηθική μας. Πέρα από χλαμύδες, και κορίτσια όμορφα, που αμφιβάλλω αν ξέρουν ποιες δυνάμεις επικαλούνται, η Δράση, το Φως, η Ελευθερία βρίσκουν διέξοδο και έκφραση με ένα πανώ, με μπλουζάκια βαμβακερά και παντελόνια τζιν. Ενας ολόκληρος πνευματικός κόσμος, ζητάει τη βοήθεια μας, ζητάει χώρο ύπαρξης και αυτονομίας πέρα από τις πολιτικές κινήσεις μιας χώρας που θέλει να λέγεται σοσιαλιστική. Δεν νοείται ελευθερία, κοινοκτημοσύνη και εκσυγχρονισμός που στηρίζεται στη βία και την επιβολή. Το φως έλαμψε για λίγο χθες στην Ολυμπία, μην αφήσετε την ελπίδα να σβήσει.
ISIS UNVEILED 
[…] Διαβάστε κι αυτό το κείμενο. […]
Αθήναιου Βορβορυγμοί » Blog Archive » Εθνική εορτή said this on 25 Μαρτίου, 2008 στις 1:01 μμ
Χαρακτηριστική εικόνα
Η εικόνα της παντοδύναμης Κινέζικης αυτοκρατορία για δευτερόλεπτα διαταράσσετε από τους ακτιβιστές του καταπιεσμένου Θιβέτ. Για σώσει τη κατάσταση τρέχει ο έλληνας απόγονος του Λουί ντε Φινές, κρατώντας το καπέλο του μην του πέσει, δίχως να ξέρει που πατά και που πηγαίνει. Μήπως ο κακόμοιρος αστυνομικός, άσχετος αλλά πρόθυμος, είναι το αρχέτυπο του κράτους μας.
@ elias
Συγνώμη, αλλά το βρίσκω τουλάχιστον απαράδεκτο ως προς το νόημα του κειμένου μου, να σχολιάζεις γελοιοποιώντας τελικά την εικόνα. Το αρχέτυπο του κράτους μας είναι οι πολίτες του, που σπεύδουν να γελάσουν με οτιδήποτε 😦
Αν και υποτίθεται πως συνορεύει η Κίνα με το Θιβέτ, προσωπικά θεωρώ πως βρίσκονται πολύ πιο μακριά από ότι μας δείχνουν οι χάρτες. Δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους. Δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι κόσμοι βρίσκονται τόσο κοντά μα και τόσο μακριά ταυτόχρονα. Διαφορετική κουλτούρα, αντίληψη, σύστημα αξιών, θρησκευτικό αίσθημα, αντιληπτικότητα. Όπως και να το δει κανείς το Θιβέτ οφείλει να διατηρήσει την μοναδικότητα του και να συνεχίζει να εμπνέει πνευματικά την ανθρωπότητα.
Γειά σου μάγισσα.
Υπάρχουν πράγματα που συμφωνούμε…
Όταν η επίκληση του Ήλιου γίνεται παρωδία τότε όχι μόνον χάνεται το πνευματικό φως της έμπνευσης, αλλά επίσης μπορεί να εκδηλωθεί το μαύρο φως του Απόλλωνος …
[…] Μάρτιος 26, 2008 από roidis Αυτή η παρωδία ηλιακής τελετής, που θέλουμε να ονομάζουμε αφή της ολυμπιακής φλόγας, απόκτησε χθες για πρώτη φορά, μετά από αιώνες, νόημα και ουσία. Η επίκληση στον θεό του εσωτερικού ήλιου Απόλλωνα είχε επιτέλους σύνδεση με την πραγματικότητα και εισακούστ…] […]
Το τραγικό όπως το βίωσα, παρακολουθώντας τα γεγονότα στην τηλεόραση με γείτονες ήταν ότι ανακάλυψα, πως για πολλούς συμπατριώτες μου ήταν πραγματικά νέο αυτό που διαδραματίζεται στη σκεπή του κόσμου εδώ και χρόνια.
Καλές οι διαμαρτυρίες για το Θιβέτ, αλλά δεν είδα να ιδρώνει κανενός το αυτί για όλους τους εκτοπισμένους κινέζους, για χωριά όλοκληρα που (άγραφα στο χάρτη και με αδημογράφητους πληθυσμούς) υποσιτίζονται, έχουν τεράστια ποσοστά παιδικής θνησιμότητας και ασθενειών, Δεν είδα καμιά ακτιβιστική παρέμβαση για τους πολιτικούς φυλακισμένους ή για τους (ποινικούς εί μη και πολιτικούς) μελλοθάνατους (των οποίων τα όργανα, παρεμπιπτόντως, «νομίμως» αφαιρούνται για μεταμοσχεύσεις), για τις συνθήκες (και παιδικής) εργασίας στα κινεζικά εργοστάσια που ετοιμάζουν (όπως ετοίμαζαν και στις προηγούμενες ολυμπιάδες) τα άπειρα memorabilia που θα κουβαλήσουν μαζί τους οι τουρίστες που θα χαζέψουν μόνο τις μεγάλες λεωφόρους, την καθαριότητα και την άψογη διοργάνωση των αγώνων… Δεν είδα επίσης κανέναν να διαμαρτύρεται για τις συνεχείς παραβιάσεις κάθε κανόνα περιβαλλοντικής προστασίας της κινεζικής κυβέρνησης κατά το σχεδιασμό της βιομηχανικής και χωροταξικής της ανάπτυξης… Καλοί οι δέκα ακτιβιστές (μέσα στην απόλυτη ασυλία της ελληνικής πολιτείας), έχουν την αμέριστη συμπαράστασή μου και οι βουδιστές μοναχοί (πώς αλλιώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού έχουν μαζί τους και τον Ριτσαρντ Γκιρ) αλλά υπάρχουν άλλες πολύ σοβαρότερες ενστάσεις στο σύνολο της διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου…
Και κάτι σχετικοάσχετο ο λαός που εντοπίζει το γελοίο παντού (ακόμη και στον λόγο και την εικόνα του) είναι ένας λαός με πιθανότητες επιβίωσης… Όσοι πάλι παίρνουν τους εαυτούς τους πολύ στα σοβαρά, στεγνωμένοι από χιούμορ σαρκασμό και αυτοσαρκασμό, χάνουν σε αυτο(και αλλό)γνωσία
(η παρέμβαση δεν έχει καμία προσωπική νύξη, είναι τελείως θεωρητική)
@ Sun W Knight
ήμουν σίγουρη πως θα συμφωνούσες
@ Sky
Φυσικά και ήταν νέο. Ειδικά όταν προτιμούν να βλέπουν μόνο ποδόσφαιρο και πρωϊνάδικα στην τηλεόραση. Εννοείται πως αυτό δεν αφορά προσωπικά τους φίλους σου, αλλά την πλειοψηφία αυτών που ψάχνουν δικαιολογία να μην ξέρουν.
@ Meniek
Δεν νομίζω πως κανείς μας έχει κάτι εναντίον των πολιτών της Κίνας. Αν και έχουν κι αυτοί μερίδιο ευθύνης εφόσον ανέχονται ένα τέτοιο απολυταρχικό καθεστώς.
Το πρόβλημα δεν είναι οι βουδιστές μοναχοί και αν θες τη γνώμη μου, ο Ρ.Γκηρ προσφέρει πολλά περισσότερα απ’ όσα μας αρέσει να πιστεύουμε. Είναι ένας τόπος που βρέθηκε υπό κατοχή χωρίς λόγο, και μόνο για τις επεκτατικές βλέψεις της δήθεν σοσιαλιστικής Κίνας. Την Τιεν Αν Μεν την θυμάται κανείς?
Τέλος, ένας λαός που γελοιοποιεί τα πάντα (έχει διαφορά από το να εντοπίζει το γελοίο) δεν έχει καμμία πιθανότητα επιβίωσης. Εχει τεράστια διαφορά ο αυτοσαρκασμός, από την μόνιμη υποτίμηση της ουσίας, όπως η γάτα που σκεπάζει τα περιττώματα της. Αυτή είναι η Ελλάδα του καραγκιόζη και πρέπει κάποτε να ξεπεράσει τον μπερντέ που θέλει να την καλύπτει. Αντιθέτως, εγώ θα έλεγα ότι δεν θα έκανε κακό να παίρνουμε και κάτι στα σοβαρά πότε πότε. Αυτό θα ήταν η απόδειξη ότι ο αυτοσαρκασμός έπιασε τόπο. Εμείς όμως, επιλέγουμε να «σπάμε πλάκα» με όλα. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως Ελληνες, κι όχι μόνο κατ’ όνομα, οφείλουμε να βρίσκουμε το μέτρο ανάμεσα στη σοβαρότητα και τον αυτοσαρκασμό και να αποφεύγουμε την γελοιοποίηση.
υ.γ. δεν πήρα το σχόλιο προσωπικά, κι εγώ την άποψη μου βάζω..
!!!!!
…μόνον οτι το έχω κάνει ήδη ανάρτηση
ελπίζω να μην σε πειράζει, γιατί αξίζει έτσι όπως ακριβώς το θέτεις!!!!
καλημέρα!
Συγνώμη, αλλά το βρίσκω τουλάχιστον απαράδεκτο ως προς το νόημα του κειμένου μου, να σχολιάζεις γελοιοποιώντας τελικά την εικόνα. Το αρχέτυπο του κράτους μας είναι οι πολίτες του, που σπεύδουν να γελάσουν με οτιδήποτε
Νομίζω πως είσαι άδικος. Το σχόλιο στο οποίο απαντάς αναδεικνύει το γελοίο στην εικόνα, δεν την γελοιοποιεί. Δεν υποβιβάζει τη συζήτηση, απλώς μεταφέρει το επίκεντρο αλλού (στο ελληνικό κράτος που παίζει το παιχνίδι κανονικότατα).
Δεν νομίζω πως κανείς μας έχει κάτι εναντίον των πολιτών της Κίνας. Αν και έχουν κι αυτοί μερίδιο ευθύνης εφόσον ανέχονται ένα τέτοιο απολυταρχικό καθεστώς.
Γενικά, η νοοτροπία, η κοσμοθεωρία και η κουλτούρα του κινεζικού λαού είναι τέτοια που δυσκολεύονται με τις επαναστάσεις. Είναι λίγο μυρμήγκια. Δεν ξέρω ποιος φταίει για αυτό, αλλά είναι δύσκολο να κατηγορήσεις έναν ολόκληρο λαό για τη νοοτροπία που διαμόρφωσε σε 5+ χιλιάδες χρόνια.
Είναι ένας τόπος που βρέθηκε υπό κατοχή χωρίς λόγο, και μόνο για τις επεκτατικές βλέψεις της δήθεν σοσιαλιστικής Κίνας.
Το Θιβέτ παίζει τεράστιο γεωστρατηγικό ρόλο για την Κίνα. Όσο και να χτυπιέται ο υπόλοιπος πλανήτης, η Κίνα δεν θα το αφήσει, για έναν απλό λόγο: Όποιος το έχει, την κοιτά από ψήλά. Στη στρατιωτική «τέχνη», το ύψωμα δίνει τεράστιο πλεονέκτημα και όλοι προσπαθούν να το καταλάβουν. Εκτιμάται ότι στο Θιβέτ υπάρχουν εγκατεστημένοι από την Κίνα εκατοντάδες πύραυλοι με πυρηνική γόμωση.
Δεν μου αρέσει η κατάσταση στο Θιβέτ, όπως δεν μου αρέσει η κατάσταση και οπουδήποτε αλλού υπάρχει έλλειμα ελευθερίας και οι άνθρωποι υποφέρουν. Βλέποντας την κατάσταση ρεαλιστικά όμως, απλά δεν έχω ελπίδα ότι μπορούν να γίνουν και πάρα πολλά. Παρόλα αυτά, είμαι σαφώς υπέρ της δράσης των ακτιβιστών όπως έγινε. Με ενόχλησε ιδιαίτερα η στάση της ΕΡΤ που έκανε σα να μη συνέβη τίποτα.
Και μάλιστα τη μέρα της έναρξης του δικού μας απελευθερωτικού αγώνα… τι το γιορτάζουμε τότε ?
Δε φάγαμε και 4άρα φέτος γαμώτο
@ Aella
φυσικά και δεν με πειράζει 🙂
@ PPKP
Καταρχήν είμαι γυναίκα.
1. Το να μεταβιβάζει το επικέντρο στο γελοίο, ναι υποβιβάζει το νόημα του κειμένου μου. Ξέρω αρκετά καλά ελληνικά, ώστε αν ήθελα να γράψω για το γελοίον του πράγματος να το έκανα αποτελεσματικά.
2. Το ότι είναι υπεύθυνοι ως ένα βαθμό για το καθεστώς τους δεν σημαίνει κατηγορία. Απλά είναι μία διαπίστωση.
3. Δεν πιστεύω ότι στη σύγχρονη εποχή, τα οπλικά συστήματα έχουν ανάγκη από «υψώματα» για να είναι αποτελεσματικά. Ακόμα κι αν ίσχυε αυτό θα ήταν ακόμα χειρότερα. Για μια αναχρονιστική και άχρηστη στρατηγική θέση είναι τουλάχιστον άδικο να εισβάλεις σε έναν ξένο τόπο.
4. Τα καλύτερα πράγματα σε αυτό τον κόσμο έχουν γίνει τη στιγμή ακριβώς που κανείς δεν πίστευε πως μπορούν να γίνουν
@ Panosjee
τώρα αυτό με την 4άρα μου διαφεύγει..
Εξαιρετική θέση και συμφωνώ.
Κι όσο κι αν προσπάθησαν οι δικοί μας εδώ να «καλύψουν» τα πλάνα, απέτυχαν.
Ελευθερία και δημοκρατία πρέπει να συμβαδίζουν.
Καλησπέρα.
[…] από τη φίλη Ίσιδα και μπορείτε να διαβάσετε εδώ Όταν το διάβασα εγώ, μου ήρθε στο νου το παραπάνω […]
Free Tibet now « Profusion said this on 26 Μαρτίου, 2008 στις 7:01 μμ
Τα σέβη μου αδελφή μου 🙂
@ Vassia
χαίρομαι που συμφωνεις 🙂
@ Parafonos
την καλησπέρα μου αδελφέ μου 🙂
[…] σχετικό ποστ από την Ίσιδα Free Tibet No Comments Leave a Commenttrackback addressThere was an error with your comment, please try […]
http://www.freetibet.org/ « ΠΑΡΑΦΩΝΙΑΔΕΣ . . . said this on 27 Μαρτίου, 2008 στις 7:46 πμ
Ξαφνικά όλοι ασχολούμαστε με το Θιβέτ.
Πότε κυρίες και κύριοι ήταν το Θιβέτ ελεύθερο μπορεί κάποιος να μου πεί; Πότε λειτούργησε η δημοκρατία σε αυτό το μέρος του κόσμου μπορεί κάποιος να μου πεί; Πώς ξαφνικά ένα δεκατετράχρονο αγόρι έγινε ο θρησκευτικός (πολιτικός;;;)ηγέτης ενός τόπου (και όχι μόνον καθώς ο Δαλάι Λάμα λατρεύεται στο Θιβέτ σαν Θεός!!!);
Μην δημιουργούμε εντυπώσεις έτσι για να λέμε ότι κάνουμε κάτι χωρίς λόγο και ουσία. Τόσες και τόσες ατιμίες έχουν γίνει στον κόσμο και δεν έχει ματώσει κανενός η μύτη τώρα ξαφνικά φωνάζουμε για την ελευθερία του Θιβέτ; Πού ήταν αυτοί οι δημοσιογράφοι (ακτιβιστές) – οι οποίοι κόπτονται για την ελευθερία – στην Σερβία, στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη, στο Τιμούρ, στο Νταφούρ, στην Χιλή, στην Κένυα, στο Σουδάν, στο Γκουεντάναμο και σε χίλια δυο μέρη του κόσμου;
Τώρα που κάποια συμφέροντα (Αμερικανοί; άλλοι; δεν ξέρω) έχουν τους λόγους τους να προκαλέσουν πρόβλημα στην Κίνα (παρεπιπτώντως διαφωνώ απολύτως με την πολιτική τους για τα ανθρώπινα και λοιπά δικαιώματα) τώρα ξαφνικά όλοι φωνάζουμε για το Θιβέτ.
Συμφωνώ με τον meniek σε όσα λέει για τους δήθεν ακτιβιστές που δεν είδαν πιστεύω ότι τα μπλουζάκια που φορούσαν ήταν κατασκευασμένα στην Κίνα από κάποιο εργοστάσιο των 20.000 εργαζομένων με μισθούς της πείνας και διαβίωση χειρότερη από κοτόπουλα σε πτηνοτροφεία.
@ niades
Χμ, κοίτα.. δεν νομίζω ότι μπορείς να γνωρίζεις αν εγώ προσωπικά το θυμήθηκα τώρα το Θιβέτ ή όχι. Οπότε σε παρακαλώ τα φτηνοεπιχειρήματα και καλά και δήθεν αγανάκτισης κράτα τα για τον εαυτό σου. Επίσης στον δικό μου χώρο γράφω για ό,τι μου κάνει κέφι, αυτό δεν σε δικαιολογεί να συμπεραίνεις (και πάλι αυθαίρετα) αν και κατά πόσο με ενδιαφέρουν άλλα παράλληλα θέματα. Αλλά σε τσιπράκια σαν εσένα έχω να προτείνω το εξής : άνοιξε μπλογκ και γράφε εκεί ό,τι θες, εδώ θα σε παρακαλούσα να σέβεσαι την άποψη των υπολοίπων.
isisveiled
Κατ’αρχάς πού δεν σεβάστηκα την γνώμη των άλλων; Κατά δεύτερον δεν μίλησα για σένα. Μίλησα για τους δήθεν ακτιβιστές που θέλουν να κάνουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης ενώ υπάρχουν πάρα πολλές ευκαιρίες να δημοσιοποιήσουν τις απόψεις τους (και είπα ότι δεν υπάρχει το Θιβέτ μόνον αλλά και άλλα μέτωπα στα οποία ‘περιέργως’ όλοι αυτοί που κόπτονται για το Θιβέτ – που για να μήν ξεχνάμε την ιστορία ήταν πάντοτε απολυταρχικό καθεστώς – σιωπούν).
Όσο για το «τσιπράκι» συγνώμη αλλά έπεσες πάρα μα πάρα πολύ έξω.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
@ niades
Μην δημιουργούμε εντυπώσεις έτσι για να λέμε ότι κάνουμε κάτι χωρίς λόγο και ουσία. Τόσες και τόσες ατιμίες έχουν γίνει στον κόσμο και δεν έχει ματώσει κανενός η μύτη τώρα ξαφνικά φωνάζουμε για την ελευθερία του Θιβέτ;
Eκεί ακριβώς δε σέβεσαι τη γνώμη των άλλων.
Επίσης, το με ποιους τρόπους κάθε τόπος αναδεικνύει τους θρησκευτικούς ηγέτες του ή θα πρέπει να είναι σεβαστό για όλους (βλ.Χομεϊνί) ή να μην αναφέρεται καθόλου. Προς ενημέρωση σου μάλιστα, επιλέχθηκε ως Λάμα σε πολύ μικρότερη ηλικία και θα ήταν μεγαλύτερος όταν θα ασκούσε καθήκοντα ηγέτη, αν δεν υπήρχε η ανάγκη που επέβαλαν οι Κινεζικές Αρχές.
Πάμε παρακάτω τώρα..
Εχει διαφορά το καθεστώς της Κίνας, που επιβλήθηκε στον ίδιο του τον λαό δια της βίας και επιμένει να επιβάλλεται και σε ξένους τόπους από αυτό του Θιβέτ, που βασίζεται κυρίως στην θρησκευτική του πίστη και δεν το βλέπω να έχει βλέψεις για την Ινδία π.χ.
Οι ακτιβιστές που υποτιμάς, ανήκουν στον διεθνή οργανισμό Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, που ασχολούνται και με ένα σωρό άλλα θέματα. Το ότι δεν τους είναι δυνατόν να βρίσκονται ταυτόχρονα οι ίδιοι άνθρωποι και στην Ολυμπία και στο Ιρακ δεν νομίζω πως είναι πρόβλημα.
Οσο για το «τσιπράκι» βλέπω πως κι εσένα σ’ ενόχλησε το να πηδάω σε συμπεράσματα για το τι είσαι και κάνεις. Αυτό ξέρεις πως λέγεται στην καθομιλουμένη? «Το τυρί το είδες, την φάκα όχι». Γι’ αυτό και ζήτησα λίγη περισσότερη προσοχή στο πως εκφέρεσαι.
Αν ήθελα να υποτιμήσω τα επιχειρήματα κάποιου με τον ανάλογο τρόπο, θα σε παρέπεμπα στο γεγονός ότι η Μενιεκ έσπευσε να αντιγράψει το ίδιο ακριβώς σχόλιο που έβαλε εδώ, σε άλλο ιστολόγιο, που θεωρησε προφανώς πως λόγω αναγνωσιμότητας, θα «οδηγήσει» περισσότερους στο ιστολόγιο της.
Ευχαριστούμε κι εμείς για την επίσκεψη
Ίσιδα σε ευχαριστώ για αυτό το post.
Ήμουν κι εγω στην -δυστυχώς- πολύ μικρότερου μεγέθους- διαμαρτυρία για το Θιβέτ εχθές στη Θεσσαλονίκη. Σαστισα από το πόσο φασιστικό μπορεί να γίνει το κράτος μας. Ο βαρεμένος μπάτσος -του οποίου η «ομάδα» υπερείχε σημαντικά της ακτιβιστικής δικής μας σε αριθμό- ήταν σαφέστατος: Η διαταγή του «μεγάλου» είναι να μην πλησιάσει την πλατεία Αριστοτέλους οποιοσδήποτε φορά άσπρο μπλουζάκι που γράφε πάνω τη λέξη Tibet! Η κατάληξη ήταν ότι τέσσερις από τους δικούς μας κρατήθηκαν μέχρι να λήξει η τελετή της φλόγας στα κεντρικά της Ασφάλειας (η ορολογία θυμίζει άλλες εποχές ή έιναι ιδέα μου;)
Θα ήθελα ακόμα να πω ότι η υποβάθμιση κάθε ακτιβιστικής ενέργειας με το επειχήρημα ότι υπάρχουν κι άλλα ζητήματα που αξίζουν την προσοχή μας είναι, εκτός από παράλογη, παραπλανητική και μίζερη. Κανείς δεν λέει ότι το Θιβέτ είναι το μοναδικό σημαντικό πρόβλημα του κόσμου αυτό όμως δεν αναιρεί την ηθική υποχρέωσή μας να δηλώσουμε την αντίθεσή μας με το φασιστικό κινεζικό καθεστώς που χρησιμοποιεί το προσωπείο του σοσιαλισμού.
ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΤΑ ΛΕΤΕ, ΔΕΙΤΕ ΛΙΓΟ ΚΙ ΑΥΤΟ:
http://pofyzo.blogspot.com
Προφανώς δεν έχεις δει πρώτον ότι τους έχω ήδη στη λίστα με τα λινκ μου, δεύτερον ότι ήδη και αυτοί έχουν αναρτήσει το δικό μου κείμενο. Αρα, είμαστε αμφότεροι ενημερωμένοι.
@ niades
Πράγματι τα ‘μέτωπα’ που αναφέρεις, είναι υπαρκτά. Κανείς, θέλω να πιστεύω, ξεχνάει και τα δικαιώματα άλλων λαών, όσον αφορά την αυτοδιάθεση.
Κριτήριο για την υπέρ Θιβέτ κινητοποίηση και ενασχόληση, είναι όλη αυτή η παρωδία φλόγας, προερχόμενη εκ Βερολίνου το 1936
(δεν είναι κακό να το αναφέρουμε)
και κατευθύνεται προς ένα Κράτος το οποίο δεν έχει σε καμμιά
υπόληψη τους πολίτες του, στερώντας τους, βασικά αγαθά.
Το αυτό Κράτος, έχει επιβάλλει κατοχή στο Θιβέτ, το οποίο,
όπως και να το κάνουμε είναι παγκόσμιο μνημείο πολιτισμού.
Εάν περάσουν αυτά απαρατήρητα, θα πρέπει τότε, να φθάσουμε
να μην έχουμε αντιρρήσεις να γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες
και στο Ιράν και στην Υεμένη, στη Σ.Αραβία και στην Λιβερία.
Η φάρσα, διότι περί αυτής πρόκειται, των Ολυμπιακών Αγώνων,
θα μένει τέτοια, όσο εμείς το επιτρέπουμε.
Χμ.. παραβλέπετε όλοι κάτι πολύ απλό και πρακτικό. Ιστολόγια σαν το δικό μου που δεν είναι αφιερωμένα σε παντός είδους (δια)σωστικές εκστρατείες, μοιραία θα προβάλλουν επιλεγμένα κάποια θέματα, που για κάποιο λόγο ευαισθητοποιούν περισσότερο τον συγγραφέα των κειμένων. Αυτό δε σημαίνει, ούτε ότι παύουν να υπάρχουν προβλήματα αλλού, ούτε ότι δεν τα βλέπουμε. Κάποτε, επιλέγει κανείς αυτό που για κάποιο λόγο του κάνει «κλικ». Αυτό είναι όλο.
Θα ήταν αδύνατον, ακόμα κι αν το θέλαμε, ανεξαρτήτως ιστολογίων, να ασχοληθούμε όλοι με όλα.