Una cabeza per un No Border
Aγάπη μου, που λες.. ήταν μια εποχή που εγώ βούταγα στα υπόγεια της Βίλλα Αμαλίας και με τους τοίχους καλυμμένους με αυγοθήκες τραγούδαγα το White Rabbit. Και μαζευόντουσαν όλοι για να ακούσουν ποιος είχε αρκετή ανάσα για να το βγάλει μέχρι τέλους. Εκείνη την εποχή, ναι, είχε και μερικούς άντρες που ήξεραν να γρατζουνάνε τις γυναίκες όμορφα. Παραδομένοι σε ένα πάθος, ξέχωρο από τις αφίσες του Τσε και τα ρούχα σου που γίναν της μόδας, έπιαναν τη γυναίκα αγκαλιά και η πλάτη της γέμιζε σημάδια.
Τώρα αν με γρατζούνισες ήταν κατά τύχη, γιατί το πάθος σου λείπει, όπως σου λείπει και η αυθεντικότητα. Γιατί μωρό μου, αν ήσουν από εκείνους τους άντρες που είχα γνωρίσει εγώ στην Βίλλα θα μου άφηνες λουλούδια στο γραφείο κι όχι αφίσσες. Ασε που δε σε γουστάρω κιόλας σα φάτσα. Είσαι πολύ καλοζωϊσμένος για τα γούστα μου, και πολύ δήθεν για το μυαλό μου. Οπως είπα φυσικά, σου λείπει και το πάθος. Μεγάλο μειονέκτημα στον άντρα αυτό.. Οπως και η εποχή που γεννήθηκες, αλλά γι’ αυτό δε φταίς εσύ.
Αν τώρα μπορώ και μιλάω, και λέω ό,τι θέλω, και σου κάνω κριτική στην ψύχρα μωρό μου, είναι γιατί εγώ το πάθος μου δεν το ξεπούλησα στην τηλεόραση. Δεν τρέχω να γίνω η πουτάνα της κάμερας, ειδικά μάλιστα στις πλάτες των αδυνάτων. Οπως σου έχω ξαναπεί, καλό σε είχα να βγεις να τις «φας» εσύ στη θέση τους. Κι ακόμα καλύτερο σε είχα, να αστράφτουν τα μάτια σου όταν βγαίνεις μπροστά όπως αστράφτουν ακόμα τα δικά μου, να αχνίζει ο ιδρώτας στο δέρμα σου και τις γυναίκες που σου την βγαίνουν στα ίσα, να τις φιλάς στο στόμα!
Τι να κάνουμε όμως… ζούμε στην εποχή των ντεμέκ επαναστατών, ντεμέκ αντρών, ντεμέκ ιδεολόγων..
υ.γ. Η ip αφιερωμένη..
Ill tell you this…
No eternal reward will forgive us now
For wasting the dawn.
Back in those days everything was simpler and more confused
One summer night, going to the pier
I ran into two young girls
The blonde one was called freedom
The dark one, enterprise
We talked and they told me this story
Now listen to this…
Ill tell you about texas radio and the big beat
Soft driven, slow and mad
Like some new language
Reaching your head with the cold, sudden fury of a divine messenger
Let me tell you about heartache and the loss of god
Wandering, wandering in hopeless night
Out here in the perimeter there are no stars
Out here we are stoned
Immaculate.
ISIS UNVEILED 
Ίσως να τελεί υπό σύγχυση. Ίσως να συγχέει το ερωτικό πάθος με το πάθος για τη ζωή. Ή ίσως και να μην έχει μάθει ποτέ, όπως και πολλοί άλλοι, τι πάει Πάθος να πει.
Ολα αυτά τα παιδάκια καλέ μου φίλε, τελούν υπό σύγχυση εξ ορισμού. Το ερωτικό πάθος το χρησιμοποίησα εγώ σαν όχημα μεταφορικό για να πω κάποια πράγματα για το πάθος γενικότερα. Ακόμα περισσότερο δε για την αυθεντικότητα των ιδεών, αλλά οκ τι να περιμένει κανείς..
Ίσις καλησπέρα, σου έστειλα ένα μέιλ σχετικά με αυτό το ποστ, χρειάζομαι την «άδεια» σου για κάτι. Θα με διευκόλυνες πολύ αν μου απαντούσες σχετικά σύντομα, είτε θετικά είτε αρνητικά.
Αμμε μου σου απάντησα, αν και αργοπορημένα γιατί είμαι στους δρόμους αυτές τις μέρες.
φιλιά 🙂
αν οι άντρες είναι λιγότερο άνδρες ας αρχίσομε τη γιορτή;)
έχεις σκεφτεί ποτέ ότι οι άντρες δεν γρατζουνάνε επειδή είναι σεξιστικό; η βια στον έρωτα είναι εκφραση πατριαρχιας
@ Faggot
όπου γάμος και γιορτή η βασίλω πρώτη…
@ μία..
χριστό δεν κατάλαβες από το τι εννοούσα ως «γρατζούνισμα» και τα φεμινιστικά σου καλή μου να τα φυλάς για το επαγγελματικό σου περιβάλλον, φεμινισμός και σεξ είναι δύο έννοιες ασύμβατες.
μη συγχύζεσαι γλυκιά μου, θα σε πουν αγάμητη(αυτοί που γρατσουνάνε):Ρ
και Βασίλω και Πήτ, 2 σε ένα..!
Σαρωτικά επιχειρήματα πράγματι!